۱۳۹۱ شهریور ۷, سه‌شنبه

آقاي دبيركل سازمان ملل! اگر به تهران رفتيد


آقاي دبيركل سازمان ملل! اگر به تهران رفتيد و مقامات ايران به شما لبخند زدند، بدا
نيد در عوض زير گلوي مردم تيغ گذاشته اند!
اگر مهمان نوازي كردند، بدانيد در پستوهاي اتاق پذيرايي، جنازه بچه هاي مردم را مخفي كرده اند!
اگر زيبايي هاي تهران و ايران را به شما نشان دادند، بدانيد قبرستانها و زندانهاي كشور را آباد تر از خيابانهايش كرده اند.
آرامش تهران فريبتان ندهد، اين "آرامش قبرستاني" را به قيمت كشتن بهترين فرزندان ما برقرار كرده اند.
فاصله اي نيست بين هتلي كه شما در آن اقامت خواهيد كرد، با زنداني كه مردان و زنان حق طلب ما را شكنجه و حبس مي كنند.
آن بوي خوش كه از دامنه شميران مي آيد، بوي كاكل خونين شهيدان ماست. آقاي بان كي مون! مي دانيم شما امكان يا توان هيچ اقدامي را نداريد؛ همينقدر كه اين چيزها را بدانيد كافي است.
ما نگرانيم كه حقيقت را در پشت تزوير تشخيص ندهيد. اگر مسافر ايران شديد، خيالمان را راحت كنيد كه لااقل مي توانيد ببينيد.
همين!

[بابك داد]

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر